Tak minal tydzien

Najczesciej pod znakiem pluchy, i ogólnie, to lata nie ma. Bylo w na Wegrzech i tam widocznie zostalo! Czasami sprawdzam w mojej aplikacji pogode w Siofoku, nooo, skubance cale lato tam sobie zatrzymali. Jest tu taki, hm, przesad, madrosc ludowa raczej, ze jaka pogoda byla w dniu siedmiu spacych, czyli 27 czerwca, taka pogoda bedzie przez nastepne 7 tygodni. A wiec 27- go wcale tak tragicznie nie bylo, nawet nie padalo, a jakos sie nie sprawdza w tych kilku dniach po, a prognozy na najblizsze dni tez nie powalaja. Ostatnio czytalam korekture madrosci ludowej, jako, ze ponoc wywodzi sie jeszcze z czasów kalendarza julianskiego. Po przesunieciu kalendarza o cale 10 dni do przodu za czasów papieza Grzegorza, siedmiu spacych nastepuje wlasciwie i dopiero 7 lipca. Tak wiec cala nadzieja w nadchodzacym piatku ;)

Tydzien w pracy byl taki sobie, zainstalowalam sie na internie, i dobrze mi bylo, bez koniecznosci ogladania tych wszystkich operowanych, pomiarów, dziesiatek kroplówek i innych hec a to z dyzurujacym chirurgiem, a to anestozjologiem. Interna byla tym razem pelna pacjentów 80+, bylo tez kilku z demencja, niestety co dyzur powiekszala sie liczba obloznie chorych i wymagajacych szczególnej pielegnacji, obracania, papmersów i tak dalej, ale tu z kolei kopnelo mnie szczescie, ze OIOM byl stosunkowo pusty, i kolega Torsten przychodzil dwa razy w nocy i pomagal mi przy tych pacjentach. Torsten ma prawie dwa metry wzrostu i sile mlodego mezczyzny, wiec bylo elegancko. Mimo tego, boli mnie jeszcz ei dzisiaj, w lewym posladku nerw kulszowy. Taki los w tym zawodzie. Lepiej nie bedzie, a bylo juz lekko. Nie lubie, a i obawiam sie, lykac srodki przeciwbólowe, biore ten ibuprofen, jak juz naprawde nie idzie dalej. Mam te urode rodzinna, ze mam wrazliwy zoladek, a owrzodzenie i perforacja jako konsekwencja, to nie na moje nerwy.

Wczoraj bylam w Bad Harzburg, Bernd mial tam rózne sprawy do zalatwienia z mieszkaniem, pogoda nawet sie utrzymala, mozna bylo pochodzic, pochodzilismy, ale niestety boli i juz. Dziwne, na Wegrzech nic mi nie dokuczalo, ale przed urlopem mialam fizycznie znacznie lzejsze dyzury (wtedy lezal grom pacjentów 50+, mieli nadcisnienie, zawroty glowy i arytmie serca). Niestety nie ma u nas w szpitalu juz porodówki, zeby dac sie tam przeniesc, i nosic jedynie 3- kilogramowe noworodki... ;)

Domowo wszystko w normie i niepodniecajaco, bo postepujaca demencja mojej mamy to nic nowego, byl czas sie wciagnac. Zauwazylam, ze ma czasami problemy z odczytaniem godziny na tradycyjnym zegarze z tarcza. Digitalnie odczytuje bezproblemowo, np 13.50, dziesiec przed druga, ale ten sam czas na tarczy, to juz problem i zgadywanie. I nic na to nie mozna zrobic. Poza tym, zaczyna nie dostrzegac wiele rzeczy i koniecznosci zrobienia czegokolwiek, tak wiec mówie jej, ze teraz ma wytrzec kurz z szafek itp. Ciezsze prace, jak odkurzanie, ogólna pielegnacja podlóg, czyszczenie okien, firany, to juz od dluzszego czasu moja dzialka, ostatnio przejelam kompletne pranie, bo czasami ma problem z doborem guziczków w pralce czy suszarce. Ale przelozenie prania czy wyjecie z suszarki, to dziala. Staram sie wynajdowac jej zajecia, bo jak nie bedzie robic nic, to calkiem sie zastoi i przestanie myslec. W sumie przerazajace, ona bedzie miala dopiero 73 lata za tydzien. Jej starszy brat tez ma demencje, daleko posunieta, o siostrach trudno cos powiedziec, bo obie juz zmarly, obie w wieku 64 lat.

Takie jest zycie i nic sie nie zrobi. Uciesze oczy kilkoma zdjeciami wyprawy przez Balaton do Balatonfüred, oczywiscie w sloncu- w ten dzien bylo prawie za cieplo, jak na mnie, mieszkanke surowej pólnocy ;)

Wyjazd z Siofok.

Widok z trasy na Tihany, widac zarys kosciola.

Füred jak zawsze latem, tonie w rózach.

Szpital kardiologiczny, niezwykle popularny.

Kereg templon, okragly kosciól.

Dom i muzeum Jokaja Mora.

W porcie.

Mokra atrakcja.

Powrót do Siofok pod wegierska flaga ;)

Widok na hotele, nasz ten zólty.

Port w Siofoku.

Oczywiscie po urlopowej przerwie zaczelam znowu dziergac, bo zaczelam tez sluchac moich audiobooków- w telewizorni leci jedno wielkie zero. Syn aktualnie bawiacy przez weekend w domu, namawia mnie na netflix, ale to cudo najpierw sobie obejrze przy okazji wizyty u niego, a potem sie zastanowie nad ta opcja. Tak wiec, do dziergania najczesciej slucham, i robie juz trzecia pare skarpet. Tu na zdjeciu pierwsza, drugiej juz nie mam, bo z drutów poszla od razu dalej do ludzia. Teraz dziergam pare numer trzy, i chyba dam rade gotowasfotografowac ;) Comodo tez wola dalszego dziergania, jestem juz prawie pod pachami, wkrótce odlacze rekawy, i chcialabym skonczyc jeszcze tego "lata", bo cos mi sie zdaje, bedzie optymalne na takie temperatury jak obecnie.

Wczoraj w Bad Harzburg odwiedzilam tez sklep welniany, który wlasnie sie przeprowadza na inna ulice, konkretnie na deptak, i troche ulzylam paniom w przeprowadzce ;) ale welenka byla taka milutka, i jeszcze procenty na nia dawali, ze nie szlo inaczej, niz kupic ten i inny motek.