Bliskie spotkania trzeciego stopnia 1.

We wtorek, idac na gromadne dzierganie, wstapilam do lekarza rodzinnego po recepty na kilka leków dla taty. Bierze on tych lekarstw osiem róznych, ja ukladam je na caly tydzien w niedziele po poludniu, i od razu widze, które sie koncza, i po jakie recepty musze sie udac, co akurat swietnie pasuje do wtorkowego porannego wyjscia czy razem wyjazdu rowerem. W naszej meiscinie ja bardzo rzadko jezdze autem, gdyz ruch jest spory (krzyzuja sie dwie drogi krajowe), i rowerem jest po prostu szybciej i efektywniej.
Ze owym rowerem jedze bezwstydnie chodnikiem, to juz inna sprawa, i w swoim czasie przedyskutowalam to z miejscowym szeryfem, który to chyba na smierc mnie wyslac chcial, w sensie na jazde po drodze tym rowerem, miedzy ciezarówki i temu podobne. Wykonkludowalam sobie, ze zalapal, o co chodzi, i od tej pory nikt mnie sie nie czepial o ten chodnik. Pomijajac fakt, ze na tym chodniku, to w ponad 3/4 drogi, jestem samotnym uzywaczem, czyli trudno mi zarzucic narazenie jakiegos tam pieszego na nie wiem co.
No ale powracajac do lekarstw i leków. W zeszlym roku padlo haslo: pantozol, lek na nadkwasote zoladka, ma dzialania uboczne na serce, dlatego nie powinno go sie zazywac regularnie czy w ramach "ochrony zoladka". Wtedy tez po raz pierwszy dostalismy z tatem prikaz od lekarza domowego, aby lek zredukowac na podawanie tylko przy dolegliwosciach. Spróbowalismy. Po dwóch tygodniach klapa, wiec w porozumieniu z lekarzem, przydzielam pantozol trzy razy w tydodniu. poniedzialek- sroda- piatek. Lekarz mógl nam przepisac jedynie male opakowanie, 20 sztuk tych tabletek; do tej pory przepisywal setke.
Teraz we wtorek nagle, dostaje czerwone recepty na wszelkie inne leki, a na pantozol- zielona.
W Niemczech sa bowiem cztery kolory recept.

- czerwona: leki na recepte, których koszty sa przejmowane przez kase chorych (panstwowa), i do których doplaca sie jedynie maly udzial, te 5- 10 euro od opakowania,*

- niebieska- recepta placona prywatnie, czyli 100%. Prywatny pacjent udaje sie pózniej z rachunkiem do swojej prywatnej kasy chorych, która mu zwraca pieniadze, albo wszystkie, albo czesc,

- zólta- na leki podlegajace pod paragraf leków odurzajacych, a wiec morfiny i temu podobne. Ta recepta ma najkrótsza waznosc, jesli chodzi o zrealizowanie,

- zielona- czyli prywatna so samozaplacenia za lek, co do tej pory znalam jedynie przy lekach np na przeziebienie, które juz dawno temu wypadly z obiegu, potas dla pacjentów z nadcisnieniem, w sumie na takiej recepcie ukazuja sie leki, które lekarz "poleca", i które w sumie mozna dostac bez recepty.

Dlatego zdziwilam sie bardzo, widzac zapisany na wlasnie zielonej recepcie pantozol 40, który jest dostepny jedynie na recepte (normalnie czerwona).
Pani przy rejestracji wyjasnila, ze redukuje sie przepisywanie pantozolu, gdyz ludziska biora z przyzwyczajenia, no i to odkrycie z niepozadanym dzialaniem na serce.
Odpowiedzialam jej, ze zanim wykupie lek w pelnej cenie, przedyskutuje to z kasa chorych taty.
Co tez zrobilam na drugi dzien.
Otrzymalam odpowiedz jak juz wiedzialam wyzej, te wszystkie nowe odkrycia z sercem i notorycznym, zbednym zazywaniem.
Hm, do szpitali te wiadmosci jeszcze nie dotarly, tam kazdy dostaje pantozol 40 jako tabletke towarzyszaca w sensie ochrony blony sluzowej zoladka, i opakowanie z setka tabletek, to ja zuzywam przy rozkladaniu leków przez weekend. Tak na marginesie.
Ale kasa widzi mozliwosc przejecia kosztów leku w szczególnych przypadkach.
W ramach wyjatku.
No to jakie sa te szczególne przypadki i wyjatki?
Mój tato jeszcze w Polsce mial operacje Billroth 2, czyli resekcja 2/3 zoladka, z powodu wrzodów na nim.Wtedy leczono tak radykalnie, dzisiaj wie sie wiecej, ze zwykle wystarcza antybiotyk.
Potem i pomimo operacji, przez wiele lat nowe wrzody, a to na zoladku, a to na dwunastnicy. Do krwawienia z zoladka wlacznie, czego doswiadczyl w grudniu 2015, i o malo na to nie zeszedl.
Tak wiec, skoro on nie jest szczególnym przypadkiem i wyjatkiem, to ja nie wymysle, kto tego leku bardziej potrzebuje.
Kasa chorych uznala moje wywody za wiarygodne, w sumie zawsze moga sobie wklepac w kompa jego nazwisko i sprawdzic, jakie choroby i terapie juz przeszedl, i za co oni juz zaplacili w zwiazku z tym.
No i opakowanie pantozolu 40 co jakis czas, 1- 2 razy do roku, wyniesie ich taniej, niz zaplacenie za zglebnikowanie, klipsowanie, oddzial intensywnej terapii przez 1- 2 dni, i tak dalej.
Tak wiec, dzisiaj z tymi wiadomosciami i ustnym "przyznaniem" przez kase, udalam sie ponownie do lekarza rodzinnego.

Recepta zrealizowana, koszty dla nas: 0 euro.
W aptece tez spytalam, jak oni to widza, gdyz recepta na 100 tabletek pantozolu 40 jest rzadka jak niebieski mauritius. A wiec jest tak, ze bez recepty mozna kupic jedynie male opakowanie pantozolu 20, znaczy jakies 10 tabletek, i przeliczajac to na wieksze opakowanie czterdziestek, jest to dosyc droga sprawa.
Moje obawy sa jednak tego gatunku, ze z pewnoscia trafi sie ktos nie mniej obciazony zoladkowo, którego po prostu nie bedzie stac na zaplacenie prywatnej recepty na ten pantozol 40, i po prostu nie wykupi. I nie kazdy ma na stanie kiedys (na serio) niesmiala córke, która ma pewne ogarniecie medyczno- farmaceutyczne, i pewne sprawy po prostu nie odpuszcza.
Zdaje mi sie, ze tym posunieciem, kasa chorych, panstwowa, po prostu pewne sprrawy zaprogramowala, wlacznie z takimi tragediami, jak wlasnie krwawienie z zoladka.
W naszym przypadku, tato zaczal krwawic po roku przyjmowania plavix, clopidogrel, lekiem rozcienczajacym krew, który dostal po zawale rok wczesniej.
W Niemczech chyba wszyscy od pewnego wieku, biora cokolwiek na rozcienczenie krwi, czy to marcumar, czy inne xarelto, lisiana, plavix. Biora w sensie, bo lekarze przepisuja. Mój tato aktualnie, znaczy od czasz przerania plavixu, bierze aspiryne 100.
Dlatego widze tu wrecz zaprogramowanie tych krwawien.
Oczywiscie nie moglam sobie odmówic pytania w kasie chorych, który lek jako nastepny bedzie skreslony z listy leków przez nich placonych ;)
Pani udala, ze nie wie, o co mi chodzi, ale niech jej tam bedzie.

* doplaty do leków, wlasnie te 5- 10 euro, nie musza przekroczyc 1% dochodów brutto chronicznie chorego pacjenta, znaczy to, ze wszystko ponad to jest zwracane przez kase chorych. Wiele ludzi, jak i mój tato, ma caloroczne i od pierwszego leku, zwolnienie z tych doplat, gdyz juz pod koniec roku wplaca do kasy ten udzial wlasny, bo jest do przewidzenia, ze i tak go w ciagu roku osiagnie. U chorych niechronicznie, znaczy "normalnie chorujacych", ten próg wynosi 2% rocznego brutto. Oprócz leków, wlicza sie do tych doplat fizjioterapie, pobyt w szpitalu czy sanatorium, doplaty za transport do kliniki itp.