Jesień

 

Po kilku dosyc nieprzyjemnych, deszczowych dniach, zawital do nas pod koniec miesiaca pazdziernik, ten zloty pazdziernik. Wlacznie z robota róznej masci w ogródku, ale przy tej pogodzie, jest jak najbardziej ok. Zaraz ide jeszcze odkurzyc lezaki, i schowam je do altanki. 

Wczoraj w miescie powiatowym, nad Wezera, Tobi byl u lekarza na badaniach kontrolnych, ja z Mirka pospacerowalysmy. Nadal nie chca osoby towarzyszacej w poczekalniach lekarskich, ani u lekarza, no chyba, ze cos jest nie tak, badz sytuacja wyjatkowa. Nie mam pojecia, ile ten cyrk jeszcze potrwa. 

Zalapalismy sie do teatru, od strony kulis, ze tak to okresle. Czytanie pierwszej w niemieckiej literaturze poswiesci o ochronie przyrody i zanieczyszczaniu srodowiska, poprzez fabryke cukru. Tutaj cwiczymy, znaczy sasiad. Mirka nudzi sie jak mops. 

Dzisiaj na pogadance w muzeum, poszczekiwala, zebysmy sie spieszyli, bo nuuudy. Ale zabieramy ja zawsze ze soba, zeby miala wyjscie, nie nudzila sie sama w domu. To maly spacerek do muzeum czy auli, parenascie minut, wiec pasuje. 

Dostalismy nowy kontener, na plastikowe odpady. Do tej pory oddawalismy w zóltych workach, bardzo cieniutkich, rwacych sie przy kazdym ostrzejszym kancie opakowania z mleka, a jesli taki wystawiony worek poniósl wiatr, i jakies auto najechalo, cala ulica miala zabawe w zbieranie smieci. Tak wiec, teraz w kontenerach, cywilizowanie. 

Ale opróznianie kontenera z zóltym deklem dopiero od stycznia, bo auta sa póki co, zdatne tylko do worków, i trzeba przerobic te klapy na kontenery. 

Ot takie ciekawostki okolodomowe. W pracy wiecej sensacji, kolezanka z wypozyczalni zjadla mi troche nerwów, w ostatni dyzur znalazla kleczaca przed lózkiem niezywa pacjentke. Po polozeniu jej do lózka, zawiadomienia lekarza, wyszlo mi na to, ze bedzie to przypadek dla porokuratury, gdyz upadla w domu, a smierc po upadkach, to zawsze prokurator, policja kryminalna na oddziale, a my poprzez jej polozenie z powrotem do lózka, praktycznie wszystko zmienilysmy. No ale skad mi wiedziec jej pacjentów. Ja sie zajmowalam moimi covidpozytywnymi na drugim koncu korytarza. Mogly by byc z tego wszystkiego niezle zakrecenia, ale ordynator stwierdzil, ze zmarla naturalnie, i policji wolac nie bedziemy. W wieku 95 lat mozna umrzec, nawet na kolanach przed lózkiem.