Pozyczone od Jacqueline

Z WhatsApp.  

Świątecznie przyozdobione drzwi starego domu Tobiego, który teraz zamieszkuje młoda rodzina z w międzyczasie czwórką dzieci; najmłodszy, Jostein, urodził się pod koniec listopada, a trzeci akurat po terminie u notariusza w maju 2022 roku. Najstarszy chłopiec ma pięć i pół roku, a jedyna dziewczynka konczy niedługo cztery lata. Tak więc duży, przytulny, stareńki dom, bo z roku pańskiego 1833, powoli zapełnił się życiem. 

... a życie toczy się dalej, ze wszystkimi cieniami. Jutro dwa pogrzeby u dwóch naszych tutaj bardzo bliskich blogowych znajomych, u nas w piątek będzie pochowany nagle zmarły i z jego 61 latami, przecież jeszcze młody nasz sąsiad. 

W same Święta pracuję,  bo tak się wpisałam w grafik, w poniedziałek po południu, we wtorek znaczy Wigilię, rano, pierwszy dzień Świąt mam wolny, w drugi idę na popołudniowy dyżur, i po nim mam wolne do 2 stycznia. 

W pierwszy dzień Świąt o poludniu, jesteśmy zaproszeni do pani komendantki, czyli Arlety, będzie miała gości z z Polski,mamę i brata, poza tym ma ona jeszcze prawie 17- letniego syna. Na pewno będzie fajnie i ciekawie,bo ponoć ma nas być w sumie 11 osób; czyli dojdzie jeszcze 5, niespodzianka. I na pewno orgia jedzeniowa 😅

co mi tam aktualnie nawet pasuje, bo to da się przeżyć, takie prawdziwe polskie Święta, których od lat nie miałam. 

Poza tym akurat kuruję gardło, bo znowu mi na weekend nawaliło. W poniedziałek bylam u lekarza, bo już sobie rodzinnego wyszukałam, z powodu corocznej i zwykle nie jednorazowej infekcji z nawet ropnymi migdałami, zdecydowaliśmy się na antybiotyk, i do dzisiaj już mi lepiej. Migdały byly ok, gardło czerwone, węzeł chłonny w szyji jak jajo. 

Tak więc nieco się oszczędzam, o ile to idzie 😂

przeczytałam już nowe Psie Sucharki- ukłon, dyg i ślicznie dziękuję za prezent bozonarodzeniowy kochanej Gackowej, te książki są takie wspaniałe, już przez same ilustracje. 

Na koniec obligatoryjnie trochę Zapfendorf.