Widzenie się

 Czyli jestem na odwiedzinach u Tobiego w Bad Homburg von der Höhe.

Odwiedziny, to brzmi dumnie, faktem jest, że w klinice rehabilitacyjnej odwiedzin w sensie wejścia tam i odwiedzenia w pokoju nie ma i koniec. Normalnie nienormalne. To bardziej drastyczne niż w szpitalu, gdzie aktualnie codziennie, przez godzinę, z zachowaniem przepisów, różnych G z plusem i bez, może delikwenta- pacjenta, odwiedzić jedna osoba, którą codziennie może być ktoś inny. Jeszcze rok temu musiała być to jedna stała osoba.

A w dawnych czasach to na tych rehabilitacjach było jeszcze tak, że odwiedziny oficjalnie się zgłaszało, i za nieduże pieniądze dostawało się coś w rodzaju łóżka gościnnego, takiego składanego, do pokoju swojego odwiedzanego, a rano śniadanie z bufetu...

Teraz takie cyrki. Poza tym, wszyscy i tak się odwiedzają, przed klinika, chodzą do lokali na kolacje czy do innych knajp, ale to nikogo nie interesuje. Tak więc, po tym, jak nocleg u mojej mieszkającej 40 km dalej kuzynki załatwił się przez jej pozytywne podejście do testów, które wykonuję codziennie z racji pracy, znalazłam sobie pokój na dwie noce "Pod Orłem", oddalona jestem 3 kilometry od Tobiego, i w ten sposób każdy w tym wieczornym momencie (jest akurat godzina 22.40) leży w swoim łóżku, znaczy on w ortopedycznym wąskim jednoosobowym, a ja w betach na szerokim francuskim. Mirka obok w swoich poduchach. 

Żeby za fajnie nie było, śniadania jednak w hotelu nie będzie, bo hotspot, przynajmniej zaraz obok jest piekarnia, a naprzeciwko Rewe, który zwykle w przedsionku ma też jakąś sieciową piekarnię. Rano więc z głodu nie umrę, przyniosę sobie coś, jak wyjdę z Mirką. Nescafe nam ze sobą, czajniczek elektryczny półlitrowy też, na którego widok w moim bagażu Tobi ręce załamał, z jakim diwanem i czemodanem ja podróżuje. Ano, co trzeba ze sobą mieć, to mam 😊

(teraz sobie akurat herbatkę owocową piję) 

Po południu odwiedziliśmy Saalburg, rzymski kasztel, i najwyższa tutaj górę Großer Feldberg, gdzie leżał śnieg (a na dole 8 plus). Wieczorem poszliśmy na kolację, po czym jeszcze liznęłam nieco Bad Homburg wieczorową porą. Chcę zobaczyć jutro czy w niedzielę, za dnia. 

Poza tym, szturm szaleje, już drugi z kolei, w środę u nas było na ostro, dzisiaj następny, akurat czekam na wiadomość na WhatsApp od sąsiada, jak u nas to wygląda, czy wiatr się nieco uspokoił. 

Sąsiad pisze, że u nas wszystko ok, jutro obejrzy dokładniej dach, podwórko i ogród u nas. Jak dobrze mieć sąsiada... 🤩

(a przy okazji bezpłatny WLAN "Pod Orłem", bo tego Tobi w klinice akurat nie ma) 

Cdn..