Jugendamt

" Jugendamdt ma u nas bardzo złą opinię, może nie wszystkie ich decyzję są słuszne ,zresztą wszędzie sa też ludzie i ludziska."

"O tym zabieraniu dzieci slyszałam nieciekawe opinie, że niekoniecznie dotyczą wyłącznie patologicznych rodzin...:("

"Jugendamdt ma w Polsce bardzo złą opinię i podejrzewam, że sobie na nią zasłużył."


W Polsce Jugendamt znany jest przede wszystkim z mitu odbierania dzieci, które w (polskiej) opinii publicznej oczywiscie jest bezprawne, a calosc jest rozdmuchiwana, bo wedle tej samej opinii, Jugendamt jest szczególnie zawziety na polskie rodziny w Niemczech i im tych dzieci najwiecej zabiera, i jak wiele lat temu przeczytalam w jakiejs polskiej gazecie, gdzie ojciec zabranej dziewczynki stwierdzil, zabrano ja tylko dlatego, ze miala... niebieskie oczy. Nie dostrzegl niestety wlasnego problemu alkoholowego, zaniedbania dzieci, matki nie radzacej sobie z powiekszona rodzina... 


Opowiem najlepiej o sobie i o moich doswiadczeniach z Jugendamtem. Doloze kilka spraw zwiazanych ze znajomymi i troche rodziny. 

Gdy 30 lat temu urodzilam mojego syna, za kilka dni dostalam list z Jugendamtu. Chodzilo o to, ze tutejszy USC, po otrzymaniu od szpitala meldunku o narodzeniu sie kolejnego obywatela, wystawil mu metryke urodzenia, z której wynikalo, ze nowy obywatel jest dzieckiem "pozamalzenskim", i nie ma w rubryce "ojciec" wpisanego tegoz wlasnie ojca. 

Nie wiem, jak jest w Polsce, ale w Niemczech kazdy czlowiek ma prawo znac swoje pochodzenie, czyli ojca i matke, co zwykle jest latwe do stwierdzenia i udokumentowania ;) o ile dziecko nie zostalo porzucone i znalezione, ale to juz calkiem inna sprawa. Matka moze zataic tozsamosc ojca, i jest to akceptowane, ale schody moga sie zaczac, gdy samo dziecko chce poznac tozsamosc ojca. Wtedy "utajemniczona" matka teoretycznie moze trafic nawet do aresztu, tzw. Beugehaft, czyli areszt ma ja skruszyc i poruszyc do wyznania tozsamosci ojca dziecka, temu wlasnemu dziecku. Osobiscie nie slyszalam o takim przypadku. 

W przypadku mojego syna chodzilo o urzedowe ustalenie ojcostwa, podanie danych, uznanie w Jugendamcie, wpis do metryki. Wtedy nie bylo uznania przed urodzeniem sie dziecka- dzisiaj juz jest, ogólnie procedury zmienily sie ze zmienionym sposobem na zycie i coraz wiekszej ilosci dzieci rodzacych sie poza malzensko. I o ile wtedy Jugendamt sam sie meldowal u matki dziecka, teraz tego nie robi, trzeba samemu tam pójsc i sprawe przedstawic. U nas bylo tak, ze po jakims czasie, ojcu mojego syna w drodze ukladania sobie nowego zycia ojcostwo zaczelo "uwierac" i po prostu po wczesniejszym bezproblemowym uznaniu, zaprzeczyl. Tak wiec sprawa w sadzie rodzinnym. Moim adwokatem byl Jugendamt, który reprezentowal mojego syna, a ja bylam swiadkiem. Oczywiscie wszystko bezplatnie, dla nas. Ojciec za swoje glupoty zabulil jak za zboze, ale to nie byl ani mój, ani Jugendamtu problem. 

Do skonczenia 18 roku zycia mój syn byl wiec pod piecza Jugendamtu, Jugendamt zajmowal sie alimentami, badz czasowo dodatkiem alimentacyjnym, gdy alimenty szwankowaly, przejmowal cala papierkowa i robote w sadzie, oczywiscie dla mnie nieodplatnie, a ja sobie w tym czasie normalnie zylam, pracowalam, i wychowywalam dziecko. Fundusz alimentacyjny to takze dzialka Jugendamtu. 

W tych 18 latach,Jugendamt jeden jedyny raz widzial mojego syna, gdy raz go wzielam ze soba, dostarczajac tam jakis papierek. Nie mialam "nalotów i kontroli", nikt nie chcial odbierac mi dziecka, a dlaczego? Bo nie bylo powodów do rozpoczynania takich akcji. Nikogo tez nie interesowalo, w jakim "domowym jezyku" porozumiewam sie z wlasnym dzieckiem. 

Glównymi powodami kontroli Jugendamtu w rodzinie czy ostatecznym odebraniem dziecka sa w sumie 3 powody: dziecko jest zaniedbane fizycznie, moralnie, i nie chodzi regularnie do szkoly. Pod zaniedbanie fizyczne dochodzi np niedozywienie, niedospanie, nie leczenie chorób, gdy dziecko jest brudne; zaniedbanie moralne to alkoholizm w rodzinie, narkomania, przemoc fizyczna i psychiczna, molestowanie seksualne i temu podobne; trzeci punkt: czyli nie uczeszczanie do szkoly, wagarowanie, tutaj Jugendamt jest szczególnie uczulony i jak pisze BBM, niekoniecznie jest to "patologiczna rodzina", a dziecko moze byc zabrane. Jako ciekawostke podam, ze ubóstwo, bieda w rodzinie, nie bylo nigdy powodem odebrania dzieci, a wiem, ze w Polsce dopiero niedawno to sie zmienilo (z mediów wiem). 

U nas wszystko to nie mialo miejsca, a wiec nie bylo problemu z Jugendamtem... proste. 

Z kolei u mojej kuzynki, Jugendamt jak najbardziej sie zameldowal, naslany przez szkole, a chodzilo wlasnie o szkole. Po prostu, zaczela dzieciom przedluzac wakacje, bo to albo slub, albo chrzciny w Polsce, no i szkola zaalarmowala. Nie wiem, jak jest w Polsce, ale w Niemczech jest obowiazek szkolny, i tutaj szkola jest uczulona na takie zawagarowanie przez rodziców. Znaczy podejrzewam, ze w Polsce nie jest to az tak powaznie przestrzegane, gdyz jak pokazuje mi przyklad we wlasnej rodzinie, na aktualnie Wszystkich Swietych córka kuzynki przyjechala z Poznania w Opolskie, w sobote 6 dni przed swietem, i pozostala do 9 listopada, z 12- letnim synem, który przeciez chodzi do szkoly, ale i mama, i babcia twierdza, ze chlopiec przeciez dobrze sie uczy, i nie zaszkodzi mu te troche niechodzenia do szkoly. I nie jest to pierwszy raz, tak wiec troche watpie w ten obowiazek szkolny w Polsce, ze jest brany na powaznie.  

A teraz wyobrazmy sobie rodzine  z takim podejsciem, emigrujaca do Niemiec, jak wiele rodzin z Polski, toz to zaprogramowane problemy z Jugendamtem, i zaczyna sie... do tego kilka klapsów, jakis siniak, klucz na szyje w sensie, ze dzieci calymi popoludniami same w domu, a w sobote spotkanie ze znajomymi, troche glosniej, to tego "przedluzenie wakacji" u babci w Polsce, i tak sie rodza problemy z nieznajomosci niemieckiej mentalnosci. A decydujac sie na emigracje, raczej nie nalezy wychodzic z zalozenia, ze miejscowi podporzadkuja sie nowym... I w ten sposób, co w Polsce bylo "normalne", tutaj okaze sie na tyle podejrzane, ze ktos zawiadomi Jugendamt. I zaczyna sie latanie po panach typu Pomorskiego. 

Kuzynka szybko pojela, o co chodzi, i wiecej problemu nie miala. Takie proste! 

Wojciech Pomorski to osobne zagadnienie. Dla mnie ten czlowiek to ma nie po kolei... najpierw przyjezdza do Niemiec "na pochodzenie", czyli z Polski, a przeciez Niemiec cala geba, zeni sie z Niemka, dwoje dzieci, a po rozwodzie okazuje sie, ze on przeciez Polak i z dziecmi tylko po polsku bedzie mówil. Na co Jugendamt nie wydal zgody przy widzeniach, gdyz widzenia byly kontrolowane, prawdopodobnie z powodu obawy uprowadzenia dzieci, i skoro ojciec Niemiec, dzieci niemieckie, to po kiego diabla wydawac pieniadze podatnika na tlumacza dla obecnego i nie rozumiejacego jezyka polskiego, niemieckiego urzednika? Tez sie pytam. Dla mnie ten pan ma powazny psychiczny problem, a najgorsze jest to, ze znalazl juz wielu apostolów, którym z zasady tylko krzywda sie dzieje.  

Znajomi z Polski, przyjechali tutaj tez 30 lat temu, z dwuletnim wtedy synkiem. Uczyli sie niemieckiego na kursach, w tym czasie Jugendamt zapewnil dziecku opieke u tzw, i popularnej tutaj Tagesmutter. Sa to zwykle matki wlasnych dzieci, które opiekuja sie obcymi dziecmi, takie domowe przedszkole. Koszty opieki przejal Jugendamt. Wygoda byla niesamowita; po drodze na kurs zawozili tam dziecko, po kursie odbierali. 

W swoim czasie mnie tez Jugendamt pytal, czy z powodu samotnego rodzicielstwa nie potrzebuje pomocy w opiece nad dzieckiem. Tak po prostu, bo wiedza, jak to czasami jest, gdy sie pracuje, a przedszkole mialam wtedy 4- godzinne. 

Oczywiscie Jugendamt zajmuje sie tez wszelkimi zagadnieniami zwiazanymi z ochrona dzieci i nieletnich, wspólpracuje przy ustawach dotyczacych ich ochrony w zyciu publicznym, wspólpracuje z organizacjami zajmujacymi sie dziecmi i mlodzieza, jak kluby, czy po prostu przedszkola, reprezentuje dzieci przed sadem, urzadza np kursy na babysitting czy wlasnie Tagesmutter. Aktualnie praca z rodzinami emigrantów, ze wszystkim, co do tego nalezy, co wlasnie robi Gül. Zajmuja sie organizowaniem zajec dla dzieci i mlodziezy w osrodkach kulturowych, placami zabaw, bezpieczenstwem w ruchu publicznym, poradami mlodziezy co do wyboru zawodu, porady wychowawcze, pomoc rodzinom np w formie pomocy domowej gdy choruje jedno z rodziców, czy urodza sie wieloraczki, wspólfinansuja domy matka z dzieckiem, czy azyle dla kobiet z dziecmi, udzielaja porad prawnych. 

Odebranie dzieci z rodziny, ostatnie na naszym terenie, bylo dwie zimy temu, trzy dziewczynki w wieku 2 do 7 lat wtedy, byly swiadkami zadzgania nozem matki przez wlasnego ojca. Rodzina emigrantów z Afganistanu. 

Znam tez tutejsze 2 rodziny zastepcze, Pflegefamilie. Ostatnie dziecko tej pierwszej rodziny, która zajmowala sie odebranymi przez Jugendamt dziecmi, to bylo dziecko narkomanki, odebrane czy po prostu zabrane z meliny, Peggy miala 7 lat. Teoretycznie dziecko ma przebywac w rodzinie pielegnacyjnej jak najkrócej, ale jak juz i poprzednie dzieci najczesciej tak mialy, nie mialy szansy powrotu, bo do czego. Peggy wyszla na ludzi, do dzisiaj jest pelnoletnia, uczy sie, studiuje, Jugendamt juz jej nie dofinansowywuje... 

Druga rodzina, to wnuczka mojej sasiadki Sigrid, od lata jest oficjalnie na liscie, ale (na szczescie) jeszcze dziecka nie otrzymala, bo nie bylo takiej potrzeby, skads dziecko ratowac. 

Rodziny otrzymuja pieniadze z Jugendamtu za swoja prace, ale nie robia to dla pieniedzy, ot po prostu robia, bo chca, lubia, czuja sie w moralnym obowiazku pomagac tym dzieciom. Z tych pieniedzy tez sie nie wzbogca, bo dzieci trafiaja najczesciej w jednych majtkach i brudnej koszulce, i trzeba im wszystko kupic, od ubran zaczynajac, na tornistrze i ksiazach do szkoly konczac ( u nas podreczniki sa platne, chyba jestesmy jedynym landem w tej kwestii). 


Jedno jest pewne, Jugendamt nie jest tylko od tego, zeby bezpodstawnie zabierac dzieci, szczególnie polskim rodzinom. Warto troche te instytucje zrozumiec i odczarowac. Ja mialam same pozytywne doswiadczenia.