Drugi weekend tutaj

Tobi przyjeżdżał w oba dni wczesnym popoludniem, oczywiście z panną Mirosławę na pokładzie. Szkoda, że pieski nie mogą wchodzić do kliniki. Tak więc dużo czasu na świeżym powietrzu, pogoda się zlitowala, i chociaż dni stosunkowo ponure, bo brak slonca, ale suche.

Mam tutaj sporo czasu na rzeczy, na które w domu czasami czasu mi brakowało. Na przykład nałożenie odżywki we włosy. Z powrotem w domu, wygispodaruje sobie więcej czasu na takie różne drobne sprawy. Redukcja etatu powinna też dać się odczuć. 

Ranki w klinice, jakie lubię. 

W niedzielę poszłyśmy Ścieżką Filozofów, prowadzącą wzdluz rzeki Gande i przez biotop, do oddalonego jakiś kilometr klasztoru Brunshausen,  który jest kolebką miasta. 

Tam też wypiliśmy kawę, zjedliśmy po kawałku świetnego ciasta, a Mirka też mogła z nami wejść. Powróciliśmy inną ścieżką,  mianowicie Drogą Skulptur, która kiedys była trasa kolejową. Co kilka kilometrów stoi tam jakas skulptura nowoczesnej sztuki. Znam jedną z ulotki, bo stoi niedaleko kliniki. Jelenie z górnego parku też chętnie schodzą z góry aż do płotu,  oglądać turystów. 

W muzeum miasta też byliśmy,  ja zdołałam wejść po schodach do komnatki stróża miejskiego, z której to okien roztacza się wspaniały widok na miasto. Te zdjęcia akurat jeszcze nie załadowały mi się w Google, więc potem czy innym razem, a teraz co nieco z soboty, to jest najpierw budynek starej poczty, królewsko- cesarskiej, i dworzec kolejowy. 

Ciekawe zastosowanie wanny. 

Acha, teraz załadowały się zdjęcia panoramiczne miasta. WLAN nie rozczarował 😊

Jak już żartobliwie powiedzialam Tobiemu, mój czas ochronny tutaj się e skończył,  I w tym tygodniu mam codziennie, znaczy w dni robocze, jeden termin przed śniadaniem, czy to indywidualna fizjo, czy siłownia. Spać tak czy inaczej nie mogę, to mi wsio rybka. Między szóstą a wpół do siódmej przychodzi pielęgniarka z heparyną,  tak więc wylegiwanie się w betach i tak nie wchodzi w grę. 

Nie jestem w stanie sama sobie te zastrzyki robić, bo jest tak, że są ludzie z Borderline, a ja mam dokładnie odwrotnie,  nie jestem w stanie zadać sobie sama ból i się okaleczyć. Próbowałam z tą heparyną, nie idzie i koniec kropka. Po dwóch artroskopiach Tobi się nauczył i zastrzyki robił. 

Kolano pielęgnuje, blizna ma 21, 5 cm długości, jeszcze w niektórych miejscach spuchnięta i zdeformowana, ale idzie ku lepszemu. Mam nadzieję na basen w tym tygodniu.