Pokój na poddaszu ;)

Dzisiaj po sniadaniu, okolo godziny dziewiatej, pojechalismy z mama i kilkoma manelami do domu pielegnacyjnego. Po raz kolejny mama stwierdzila, ze sa tutaj sami swoi. Znajomych synowa, która pracuje tam w innej czesci domu, spotkala  nas czekajacych i poprowadzila do biura. Z kolei po zadomowieniu sie na wlasciwym pietrze, drugim i poddasze (stad ten tytul posta), dopatrzyla sie synowej naszego znajomego Willego, który w tym osrodku jest na stale od ponad dwóch lat. Poza tym, mieszka tam tez, i tylko trzy pokoje dalej, nasz sasiad z tylów ogrodu. Dlatego tez przy wyborze osrodka kierowalam sie bliskoscia, i zeby byl na miejscu, jak najmniej zmian, a znajome twarze to juz idealnie. Tak, jak na prowincji wlasnie czesto sie to zdarza.

Po zadomowieniu sie i kilku najwazniejszych formalnosciach dotyczacych maminego schorzenia, zabrano ja na gimnastyka, a my z tata poszlismy najpierw do domu, ja po drodze zaczepiajac o optyka, gdyz mialam popsute noski w okularach, a poza tym potrzebuje nowe, i na jutro mam termin do obadania sprawy, znaczy mojej ostrosci wzroku na dal i w zblizeniach.

Przed jedenasta w poludnie lezalam juz w lózku, ale bylo to krótkie spanie, bo nie rezygnuje z popoludniowej kawy w okolicach trzeciej po poludniu, po czym znowu pojechalismy do mamy, zobaczyc, co tam robi. Mirke póki co, zostawilismy w aucie, ale spytalam sie konkretnie, bo moze nie zycza sobie, ale w sumie dlaczego, skoro juz jutro oferuja dogoterapie (przychodza dwa psy), i Mirka oczywisci ejest mile widziana, nie ma problemu, bo to nie szpital. No i bedzie fajnie, bo po spacerku z Mirka w parku, zajde czesto do mamy.

Mama oczywiscie pogubila sie w tym wszystkim, jak tez pogubila sie na odwiedzinach u ciotki w Langen, jak tez gubi sie w domu, nie znajdujac toalety, nie wiedzac,gdzie stoi jej lózko, itp., tak wiec maja na nia tam wieksze oko, bo deficyty juz obcykali. No taka sytuacja i nic nie zrobisz.

Za piec tygodni jest Sylwester, i mama wraca do domu, i mam nadzieje, ze tato juz sie zrelaksuje po kolonoskopii, bo nie za chetnie tym razem tam idzie.

W nowym roku trzeba bedzie przemyslec dalsze strategie, póki co, podoba mi si epomysl dziennej opieki, co znaczy, ze rano by ja odbierano, a po poludniu przywozono, rózne firmy oferuja rózne godziny, sa takie, ze jedzie sie na czzco ;) bo zaczynaja od sniadania na miejscu, i do podwieczorku, ale sasiad z sasiedniej ulicy wracal do domu okolo szesnastej, i tak mysle, ze 6- 8 godzin od poniedzialku do piatku i wolne weekendy, to by chyba bylo dobre.

Jutro doniose mamie jeszcze kilka rzeczy, np inna lampke na komode, co nieco dla zajecia rak, o ile bedzie te rece zajmowac, bo ona praktycznie nie robi nic. Mam nadzieje, ze wkrótce zzyje sie z ludmi z jej oddzialu tam, razem jedza posilki, oprócz kilku, którzy widocznie nie sa w stanie byc transportowani do wspólnej jadalni. Tam kazdy ma stale miejsce, w kacie jest mala kuchnia, jedzenie, w tym przypadku widzialam kolacje, jest w porzadku i wyglada na smaczne, do wyboru pieczywo, wedliny, sery, byla tez salatka z kurczaka. Napoi do wypeku, myslalam, ze to bedziemy musieli my organizowac, ale nie. Jest woda, soki, nawet jakas fante czy cos podobnego widzialam. Kawa, herbata na zyczenie. A lodówka, jak widzialam, gdy opiekunka otwierala, pelna, to chyba o to jedzenie w nocy chodzi, bo oferuja, jak ktos chce.

Jadalni nie chcialam fotografowac, gdy siedzieli w niej juz inni domownicy, ale jak bedzie pusta, to zrobie zdjecie na pamiatke.