2019-3

Strzalka zaczeta jeszcze w grudniu, przed Sylwestrem mialam prawie gotowa, ale nie podobal mi sie jeden brzeg, po zakonczeniu grotu, tak wiec sprulam (do konca gtotu) i powoli robilam brzeg w inny sposób. Teraz jestem zadowolona.

Strzalka w nocnym swietle: 

Strzalka w dziennym swietle:

Niestety dzisiaj caly dzien padal deszcz, wiec nie bylo szansy na lepsze swiatlo i juz ni ebedzie, gdyz Sol chetnie zaadoptowala strzalke, owinela dookola szyi i pojechala (póki co) do Getyngi. 

Co do parametrów strzalki- jest moja pierwsza, i juz mam na drucie druga, w kolorze petrol, z welny przywiezionej rok temu z Dortmundu. Powracajac do prezentowanej strzalki; wyrobilamprawie kilometr welny merino plus akryl: 

Welna przybyla do mnie od kochanej Gackowej, chyba latem zeszlego roku, i sie doczekala. 

Powracajac do realu- dzisiaj mój tato skonczyl 81 lat, poswietowalismy w poludnie w piatke, obiadem i po nim tortem, wieczorem lampka wina, a rodzinne odwiedziny beda dokladnie za miesiac. Dzisiaj Maciek i Sol faktycznie zniesli moja kanape, wstawili do altanki. Uparli sie, ze zrobia, bo mialam objekcje z mackowymi urazami, ale faktycznie stopa wyglada o niebo lepiej niz tydzien temu, a ramie juz tez mu nie dolega. No i zapomnialam, ze jako eks- studenci, z przeprowadzkami i przenoszeniem mebli to oboje maja duze doswiadczenie ;) 

Wczoraj padla im skoda, ale okazalo sie, ze to jednak nie rozrusznik, a po prostu akumulator, i oczywiscie nie ma przy chalupie kabla do odpalenia z jednego do drugiego. Kabel z sasiadem dotarl jesnak szybko, sasiad nawet z wnukiem, oboje z przemyslu rozrywkowego, czyli duzo w drodze, malo pieniedzy i wiele sposobów na zycie. Lorenzo przy okazji uswiadomil Macka, jak SAMEMU zmienic akumulator w aucie, nie wydajac pieniedzy w warsztacie samochodowym. 

Sol dostala prace na uczelni w Oldenburgu, od 1 marca, i akurat jest na etapie wprowadzania sie tam do Macka, kompletuja gospodarstwo, zamieniaja meble, wyrzucaja niepotrzebne i podwójne rzeczy, ale wzieli patelnie i stos romaitych reczników, jeszcze produkowanych w PZPB Frotex (jesli komus to jeszcze cos mówi...)

Mama powoli odnajduje sie w domu, co nie znaczy, ze sie nie gubi. Czasami cos wie, innym razem nie wie nic, np gdzie stoi jej lózko. Konieczna jest pielegnacja w sensie umycia, ubrania, przygotowania posilku, pomocy w ubikacji. Dzisiaj byla jakas depresyjna, w sensie, ze sie zestarzala, i zbliza sie koniec. Cielesnie nic jej nie jest. W czwartek przybyla z lekko opuchnietymi kostkami, które ma juz normalne. Odwiedziala ja sasiadka Sigrid, co ja ucieszylo. Poza tym, czesto spi, ale krótko, wstaje, drepta w miejscu, posiedzi znowu, i chce (na krótko) do lózka. 

A ja jutro do pracy na caly tydzien zmykam, przed praca jeszcze z mama na badanie krzepliwosci, potem 3 telefony do wykonania, jakis skromniejszy obiad po sutym dzisiejszym, a poza tym, ja zawsze ze wszystkim do tylu, ale 2 dni temu odkrylam trzeci sezon Outlander na Netflixie, i sobie ogladam, i sie delektuje- a na VOX leci ponoc juz czwarty sezon, uswiadomila mnie Sol, która takze jest fanka Jamiego i Claire. A czytajaco- jedna z pierwszych ksiazek Nele Neuhaus. 

Tak wiec, do wkrótce!