Zanim mina 2 tygodnie od mojego ostatniego wpisu ;)

 Jakis nowy blogspot sie zrobil?? 

Chyba jednak za dlugo mnie tutaj nie bylo. 

Ale w koncu, kiedys, musze sie wyrobic. Lato ma to do siebie, ze jakos chmara roboty na czleka czeka, przede wszystkim w ogrodzie i dookola domu. Akurat zdazylam skosic nieco trawe, znaczy z samego rana, jak tylko wrócilam z Mirka. Dzisiaj znowu bedzie 30 stopni, a nawet chyba wiecej. Oznacza to calodzienne siedzenie w cieniu, badz w domu, bo chlodno. Tak wiec, chyba w jkoncu skoncze mój raglanek, z welny, na zime, która na pewno nadejdzie. 

Wczoraj wieczorem po zachodzie slonca, umylam brame wjazdowa. Wczesniej nie dalo rady. A te motylki trzeba bylo niezle szczotkowac. Ale jest ladnie. Ostatnio mylam te brame jesienia 2014 roku, pamietam, bo tato byl na rehabilitacji po zawale serca, w tym lesie, na pograniczu z Hesja. 

Na poczatku tygodnia wpadl syn, skrecil regaly do garazu...

...które ja juz zapelnilam wszelkim dobrem z kotlowni (aby kominiarka, która niedlugo mnie nawiedzi, zawalu nie dostala, co tam sie dookola pieca dzialo). Dolozylam kilka rzeczy z pergoli plus rowery i odsniezarke, i doszlam do wniosku, ze garaz w sumie móglby byc wiekszy. 

Arno umyl tez dach pergoli. 

Pomalowal mi belki, których nie dosiegalam przy malowaniu róznych drewanianych scianek, a na drabine to ja nie lubie wchodzic (prawy organ równowagi kompletnie mi nie dziala). 

Ja dzisiaj przed usmazylam 4 sloiczki dzemu. Mam jeszcze sporo zapasu po tacie, bo on uwielbial takie gotowanie i smazenie, ale mam taka kleske urodzaju aronii, ze ptaki nie nadazaja, i trzeba troche je odciazyc. Do aronii dodalam dwa bardzo dojrzale banany i kilka sliwek. Smakuje pysznie. 

Tak wiec, odczekuje upaly, na szczescie mam wolne do wtorku, ale ta fala ma potrwac co najmniej do polowy przyszlego tygodnia. Moze bedze szansa na redukcje kilku nadgodzin? 

Bo pacjentów tez nie mielismy ostatnio duzo, i szef zaczal temat redukcji nadgodzin, których to ja mam ze 150. Ale ta redukcja miala sie odbywac rano, czyli np o 4 rano do domu, zamiast po 6. No glupiej nie mozna. Odmówilam, wskazujac mu, co przemawia przeciwko takiemu wczesniejszemu pójsciu do domu, a mianowicie: 

1. wszyscy piekarze maja jeszcze zamkniete, wiec nici ze swiezej bulki na sniadanie, 

2. gazety tez jeszcze nie rozniesli, najwczesniej o szóstej, 

3. Mirka spi jeszcze snem sprawiedliwego i za nic nie wstanie na spacer, nie przed szósta, 

4. jak Marita zobaczy poruszenie w moim domu, w srodku nocy, to za chwile bede miala policje przed drzwiami, bo ona wie, kiedy wracam z dyzuru, 

5. o takiej porze w srodku lasu, a mam tego lasu prawie 15 km do przejechania, szaleja sarny i dzikie swinie, i jakby co do czego, i leze w rowie, to znajda mnie nie przed szósta, pierwsi jadacy na szychte do fabryki po drodze. 

Czyli w sumie nic, ale to nic korzystnego z takiego wczesniejszego zakonczenia dyzuru dla mnie nie wynika. A kwiatki podlewam wieczorem, nie rano. 

Zaproponowalam przyjcie na dyzur o dwie godziny pózniej, na ten przyklad. Bo z takiego wolnego wieczorem, to przynajmniej bede cos miala. I tak sobie szef to wzial do glowy, ze jeszcze tego samego wieczoru, a niedziela to byla, faktycznie moglam zaczac pracowac 2 godziny pózniej. I same plusy. Mirce dostal sie dluzszy spacer. Obejrzalam w spokoju dziennik. Ugotowalam sagan zupy, bo Arno mial na drugi dzien przyjechac. Umylam okno w lazience z ptasiego gówienka, jak i miernik deszczu, bo mial na dole paskudny osad. Zrobilam papierowy wykrój na tunike badz sukienke. A wszystko na spokojnie. Normalnie po dyzurze wstaje okolo wpól do trzeciej, a przed siódma znowu wyjezdzam, wiec sa to nieco ponad cztery godziny, i przez ten czas ogarniam troche w domu, ide z Mirka godzinke, cos szybkiego sobie ugotuje, prysznic i czas minal. A dwie dodatkowe godziny wieczorem, to byl luksus, i chetnie wezme je znowu, ale przed weekendem to raczej niemozliwe bedzie. 

Mirka miala spotkanie z koniem i kotem, konia nie boi sie, ale nie lubi, jak na nia patrzy z góry, i szczeka piskliwie i ostrzegawczo. 

Tak wiec, Mirka z obwarzankiem, a ja z nogami do slonca, bo trzeba jakos zaprezentowac sie na tym slubie, za dokladnie trzy tygodnie. 

Bo kazda robota musi kiedys byc skonczona. Szkoda tylko, ze ogórki byly kompletnym niewypalem, ale w tym roku jakos nikt nie ma szczescia do nich.