Wolny tydzien jest przed pracowym

 Jutro znowu do pracy, tym razem 4 dyzury, czyli do poniedzialku rano; idzie wytrzymac. A jak tak bedzie na stale, czyli po redukcji etatu, to luzik gwarantowany. 

W zeszlym tygodniu dostalam w koncu nowa umowe o prace, i w paragrafie pierwszym, punkt drugi stoi, ze pracodawca moze mnie zobowiazac do nadgodzin w razie przypadku. Noszszsz. To wydzwaniam, a dodzwonic sie do personalnego, to takasesprawa. Ale dalam rade. I do adwokata tez poszlam, wczoraj. Bo mówie mojemu dyrektorowi od pielegniarstwa, ze oboje wiemy, bo tajemnicy nie robie z tego, bo po co, ze redukuje etat z powodów zdrowotnych. Do tego mam status inwalidy, ten z niemozliwoscia zwolnienia mnie z pracy i dodatkowym urlopem. I jako taka moge zlozyc podanie o kompletne zwolnienie mnie z pracowania jakichkolwiek nadgodzin. No ale tak nei jest, ze ja na przyklad juz nigdy nie zastapie jakiejs dziury grafikowej, ale nie w tej formie, ze ni z gruszki ni z pietruszki, naraz mam 220 nadgodzin, jak w czerwcu tego roku. Nie jestem w stanie zastapic wszystkich, których w pracy juz nie ma, bo poszli na emeryture, na wychowawcze czy do innej pracy. I nie moge tego podpisac, bo nie jestem w stanie tego punktu na serio wykonac. 

Bo przyslali mi standardowa umowe o prace. I tak sobie to z adwokatem przebadalismy, z moja pierwsza umowa o prace, z 1991 roku, plus druga, bo redukowalam o 10% w roku 1994- dziecko bylo male, chcialam go widziec na zywo, a nie tylko, jak juz spi, gdy wracalam z dyzuru popoludniowego, a na drugi dzien zaraz dyzur na rano, czyli dzieciak jeszcze spi. No ale powracajac do terazniejszosci, moje umowy o prace z zeszlego jeszcze wieku wykluczaja nadgodziny ponad wszelka norme, a te wykonalam latem. Bo wtedy nazywalo sie, ze nagly przypadek i koniecznosc nadgodzin czy przedluzenia dyzuru to moze byc na przyklad, gdy wykolei sie pociag czy fabryka papieru wybuchnie, i jest iles tam rannych, wtedy bezdyskusyjnie pracuje sie i dluzej, i dodatkowe dyzury, to jest normalne. Ale dzisiaj, przy brakach kadrowych, nagly wypadek jest juz, jak o wpól do szóstej rano ktos dzwoni, ze jest chory i nie przyjdzie na ranny dyzur, a jak dwoje zachoruje, to juz skala na caly land. Tak wiec, ja nie jestem w stanie tego ogarnac, i odmawiam. 

Teraz mamy umowe, ze nie neguje jakichkolwiek nadgodzin, ale musza one byc w normie, np jeden dyzur dodatkowy, ale te nadgodziny musza byc w cia

gu krótkiego czasu, np kwartalu, odbebnione jako wolne grafikowe. Z tym moge zyc. 

Tak wiec, po dyskusji z dyrektorem tym, owym, rada zakladowa, adwokatem, o Tobim nie wspominajac, wyslalam pdpisana umowe o prace w zmniejszonym czasie od stycznia 2023 do 31 Grudnia 2024, czyli na dwa lata, najpierw tak, a potem sie zobaczy, jak to dziala, takze finansowo, politycznie, inflacyjnie, i co nam los jeszcze przyniesie, a przede wszystkim Ameryka. Wychodze jednak z zalozenia, ze przed uplywem tego czasu, zdecyduje sie na rozwiazanie stale, czyli do konca mojej kadencji 2/3 etatu. W styczniu skoncze 55 lat, w wieku 62 lat moge isc juz na emeryture, przez to inwalidztwo, ale za kazdy wczesniejszy miesiac emerytura jest zmniejszana o 0,3%, czyli 36 miesiecy pomnozyc przez 0,33, wychodzi 10,8% mniej tej emerytury. Bo z inwalidztwem i bez odciagniec moge dopiero isc na emeryture 2 lata wczesniej, czyli w wieku 65 lat. Normalnie mój rocznik, bo jestem urodzona po 1965 roku, idzie na emeryture w wieku 67 lat. Normalnie nienormalne w takim zawodzie, jak i w wielu innych, ale taka polityka. 

Dziesiec dni wolnego minelo jak z bicza strzelil, zawsze jakas robota w domu, o, stolik ogrodowy pomalowalam, wyrwalam pare chwastów, w domu tez zawsze jakas robota sie znajdzie, oprócz normalnych codziennych prac, chocby Mirce brzuch i cipke umyc, bo padal deszcz, a ona ma niskie zawieszenie. Siersc wszedzie lezaca odkurzyc. Posiedziec w piekarni przy kawie. Adriano zamknal juz swoja lodziarnie do konca lutego i wyjechal w Dolomity. Bylismy w sobote w pieknym miasteczku Einbeck, w niedziele u znajomej na kawie i kolacji, poznalismy kilka sympatycznych ludzi i mamy nadzieje na dalsze spotkania. Po weekendzie ja latalam wzgledem umowy o prace, a przed weekendem bylismy jeszcze na spotkaniu prawie politycznym, chodzi o planowana jeszcze zaraz po wojnie, obwodnice naszego miasta. 

Jak mój dziadek kiedys mi powiedzial, a nie zyje juz prawie 33 lata, ta droga byla planowana jakos w latach 50- tych, i jedna ulica, na której budowano wtedy domy, znaczy wlasciciele, wiedzieli o tym, i z tego powodu dzialki byly stosunkowo tanie. Bo z tylu bedzie droga. 50 lat nie bylo nic, cicho sza, a kilka lat temu, zreanimowano plany, bo krzyzówka dwóch dróg krajowych w samym centrum zaczela byc uciazliwa, bo to tranzyt dla pól Europy- i wtedy pewni mieszkancy sie ockneli, ze jak to i w ogóle. I zwiazek przeciwko tej drodze zalozyli, taki klub, inicjatywa obywatelska. I ze droga moze sobei byc, ale wzdluz nich tylko tunelem. Za iles dziesiat milionów euro. Zadania wcale skromne... dostana nieco kotliny, i wal ziemny i zalesienie, i bedzie ponizej 45 decybeli, ale im i tak nie pasuje, i maja w planie isc przed sad z tym. No to krzyzyk na droge, nie uzyskaja nic, a co wydadza, to z ich wlasnych kieszeni. 

Sfotografowali nas od tylu ;) 

Zloty pazdziernik wreszcie i do nas dotarl, wczoraj szybko wybralismy sie na Góre Hau Hau, podziwiac zachód slonca. 

I tym pieknym akcentem życzę dobrej nocy..