143. Kulmbach i ciotka Annelies

Miałam jeszcze do uregulowania notarialnie kawałek sprzedanego gruntu w Eschershausen, i Tobi skierował mnie do rodzinnego notariusza, jego kuzyna Markusa, który rezyduje w samym centrum miasta Kulmbach. 

Ojciec Markusa, Heinz,  rocznik 1922, był najstarszym bratem ojca Tobiego, który urodził się w 1938, jak i mój tato. 

Heini miał z pierwsza żoną, Annemarie, dwoje dzieci, Gerharda i Gerlinde, roczniki: 1952 i 1954. Annemarie zmarła w dosyć mlodym wieku, Heinz ożenił się powtórnie, z Annelies, I z tego drugiego małżeństwa pochodzi właśnie Markus, rocznik 1970. 

Heini zmarł w 1993 roku, w wieku 70 lat. Annelies jest więc wdowa od 32 lat. Miała wtedy akurat 57 lat, tyle, co ja teraz. 

Po odbębnieniu oficjalnej, notarialnej części, kuzyni przeszli na tematy rodzinne i z przeszłości, przy czym narodził się pomysł odwiedzenia matki Markusa, czyli ciotki Annelies, kończącej wkrótce 89 lat. Mieszka ona we wsi niedaleko Kulmbach. Markus nas u niej telefonicznie zameldował. 

Starsza pani, niezwykle pobudzony umysł, zero demencji, nawet nie spowolniała,  mieszka sama, i sama ogarnia swój dom i ogród. Przynajmniej lżejsze części. Do okien i większych prac w ogrodzie ma pomoc.  

Heini po wojnie poszedł na studia, był profesorem gimnazjalnym, filologiem. 

Annelies akurat jest przy lekturze "Stary człowiek i morze", z pewnością kolejny raz. A dom i jego urządzenie, to zakonserwowane lata 70te ubieglego wieku. Mnóstwo zdjęć, portretów, a ta "dziewczynka" w okrągłej ramce w regale, to mały Markus. 

Uderzyło mnie podobieństwo dwóch nieżyjących już braci, i Markusa do nich obojga. Tobi ma jedynie usta swojego ojca, reszta to rodzina Schrandt. 

Do Kulmbach mamy jakieś ¾ godziny jazdy autostradą,  i z pewnością jeszcze się tam wybierzemy, także aby zwiedzić zamek nad miastem, Plassenburg, gdzie znajduje się muzeum cynowych figur.