10 dni

uplynelo od smierci mojej mamy. Aktualnie dopinam ostatnie zalatwienia. Dzisiaj bylam w kasie chorych/ pielegnacyjnej, dostarczylam akt zgonu. Po drodze wstapilam do sadu grodzkiego, gdyz mama byla od stycznia ubezwlasnowolniona, a ja i tato bylismy jej opiekunami prawnymi, i na to mielismy takie dowody. Te nalezy oddac po zakonczeniu opieki.

W biurze- notabene od wiosny sad badz ta jego czesc zajmujaca sie podopiecznymi- przeprowadzil sie do innego budynku, i zdziwilam sie, ile ludzi jest pod kuratela, tyle akt w segregatorach na scianach.

Jeszcze w zeszlym tygodniu obdzwonilam wszelkie wazne urzedy i instytucje, zawiadamiajac o jej smierci, bez pokrycia na papierku, gdyz akt zdonu dostalam dopiero w zeszly poniedzialek.

Oczywiscie akta mamy po jej smierci trafily do prokuratora, jak aktualnie przy wielu schorzeniach, po operacjach czy innych zabiegach. Ot takie dziedzictwo m. inn. po Högelu. A ze mama zmarla w niedziele w poludnie, komisarz, z którym bylam w kontakcie, pracowal najpierw nad aktami zmarlych w piatek, sobote, i dopiero zmarli w niedziele... przy czym, jak mnie pocieszal, bedzie sie staral jak najszybciej, z powodu tradycyjnego pochówku do ziemi. Jak stwierdzil opiekun z zakladu pogrzebowego- dlatego jest tyle kremacji, bo trudno sie wyrobic w ciagu kilku dni
z pochówkiem tradycyjnym. Tak wiec kremacja, i data 2 tygodnie pózniej. Okej, jednak mama zawsze mówila, ze w zadnym przypadku spalenie, chciala miec tradycyjny grób, i go ma. Jedynie to czekanie na odpowiedz z prokuratury, do srody po poludniu, czekanie od niedzieli, bylo straszne. Wszystko dopiete na przedostatni guzik, jedynie mamy brak. I kazdemu, kto dopytywal sie o termin pogrzebu, musialam mówic, ze planuje, planuje na sobote przed poludniem. Jednak udalo sie z nekrologiem w czwartkowej gazecie.

Jako, ze kilka dni bylam jak w zawieszeniu, przygotowywalam dom dla nocujacych gosci. Zreszta nieco nazbieralo sie... z powodz choroby mamy jako takiej, przeciez od dluzszego czasu nic juz nie byla w stanie robic, a ja nie zawsze nadazalam ze wszystkim nawet z powodu mojej pracy. Tak wiec, wiele rzeczy w tym czasie odbebnilam. Jak mialam przerwe, telefonowalam.

W koncu nadszedl piatek, i po poludniu przyjechala ciotka z kuzynka, potem goscie spod Wroclawia, potem jeszcze Arno i Sol. Nocowanie w sumie 10 osób w tak malym domie jest wyzwaniem logistycznym, ale na sam koniec bylo mi jasne, ze teoretycznie i latem, bezproblemowo przenocuje i 15.

Sobota byla ciepla, pod wieczór padal deszcz. Sam pogrzeb byl niesamowity, takze poprzez obecnosc wedrownego kaznodziei, którego zaangazowalam, gdyz u nas ksiedza mniej niz na lekarstwo... tutejszy proboszcz aktualnie na rehabilitacji, dostal bypassy, diakon takze chory, próbuja na nim innowacyjne metody leczenia Parkinsona, czlowiek z doksztalceniem pogrzebowym na urlopie, Tomasz akurat mial egzaminy, ale gdy po niego zawolalam prze WhatsApp, od razu obiecal sie stawic na wizyte w klinice, jak tylko bedzie przejezdzal kolo Getyngi; niestety, nie zdazyl, mama zmarla godzine wczesniej, ale byl i to mu sie liczy. To prawdziwy ksiadz, w wieku mojego syna, otrzymal stypendium i studiuje we Frankfurcie psychologie, a pochodzi z Górnego Slaska. Tak wiec trzeba bylo szukac kogos innego, bo pogrzeb mial byc katolicki, tak wiec wedrowny kaznodzieja, tez prawdziwy katolicki ksiadz, z porzadnej protestanckiej rodziny pastora. Poznawalismy sie takze przez WhatsApp i poprzez telefonowanie, on odwalil niesamowity kawal roboty, i zapewnial mnie, ze co by nie bylo, mame mi pochowa, na to czas zawsze znajdzie. Owy wedrowny kaznodzieja wysiadl bowiem z systemu hierarchii koscielnej, nie ma parafii, za to wóz kempingowy, i jedzie wszedzie tam, gdzie go wolaja, bo- ma czas. Zaraz po pogrzebie pognal do Rotenburga, odzielic slubu...

Co jeszcze, ach, zalatwienia... dostalam 2 dni urlopu okolicznosciowego, bo mam stara umowe o prace, taka z poprzedniego wieku, sprzed 28 lat, i faktycznie mi sie nalezaly te 2 dni. Pózuniej zatrudnieni badz zatrudnieni ostatni, jak np nasi Chorwaci, maja 1 dzien badz wcale, niesamowite.

U lekarza z tatem tez bylam, raz na cokwartalnej jego kontroli, jako ze cukrzyk i po zawale, a wczoraj u urologa, gdyz mial zapalenie pecherza, i nie bylo kiedy tym sie zajac, az dopiero teraz. Te 12 dni mielsimy po prostu wyjete z kalendarza, ja prawie caly czas bylam w klinice z mama, a tato w domu z Arnem, który tez mial mozliwosc, urwac sie na 10 dni z pracy. Tak wiec wczoraj urolog, faktycznie zapalenie pecherza, pooperacyjne, dostal antybiotyk, nowalgine i vesikur na zestresowany pecherz. W aptece okazalo sie, ze vesikur koliduje kompletnie i strasznie z innym jego lekiem, tak wiec telefonowanie przez aptekaki do lekarzy, który lek ma "pierwszenstwo", i wyszlo, ze vesikur. Dobrze, ze postanowilam zrealizowac recepte w naszej miejscowej aptece, a nie gdzies po drodze, bo jak slusznie przypuszczalam, wlasnie ten vesikur beda musieli zamawiac, i zeby nie tzreba bylo ekstra jechac za lekiem gdzies tam... i tyle co na temat wyzszosci stalej apteki nad apteka z przypadku badz internetowa. U nas na serio maja baze klientów i wiedza, jakie leki wykupuja, i w razie czego, pali sie jakies czerwone swiatelko.

Tak wiec, jak co wieczór, idziemy na cmentarz, polewamy wience i kwiaty woda, ale przy tych temperaturach, nie maja wiekszych szans. Mysle, ze za jakies 2 miesiace obramujemy grób i posadzimy cos stabilniejszego, cmentarz jest kilkanascie minut piechota oddalony, po trasie z Mirka, która spokojnie czeka pod furtka i widzi, co robimy, tak wiec, nie ma wiekszego problemu z podlaniem. Obramowanie juz zaklepalam w zakladzie pogrzebowym, przy okazji ma mi podrzucic teczke z podziekowaniami, bo i te trafia do gazety, normalnie 2- 3 tygodnie po pogrzebie.

Dziekuje wam wszystkim za cieple slowa pod moim poprzednim postem :*