Znowu Getynga

Wczoraj, czyli 2 dni po moim terminie, dzisiaj Tobi mial pierwszą część scyntygrafii serca, a część druga nastąpi za tydzień, bo zareagował na lek stresujący.

Tym razem wejściówkę osoby towarzyszącej, w tym przypadku mojej, rozegraliśmy w ten sposób, że wieczorem zameldowaliśmy się tam internetowo, na ten pomysł nie wpadliśmy przed wizytą w środę. Tak więc netowo wczoraj wieczorem dostaliśmy przydzielone 2 numery, i ja jako LAL, a Tobi był TAL.

Wczoraj przed południem jeszcze test koronny, dla obojga na wszelki wypadek, co najmniej dziwne, bo wychodzi na to, że w jednych ambulatoriach trzeba mieć test, a w drugich nie, bo ja na przykład w laryngologii nie potrzebowałam, a Tobi w medycynie nuklearnej tak. Dla mnie to się to wszystko kupy i dupy nie trzyma, i mam wrażenie, że wszyscy jak to pijane dziecko we mgle...

Tak więc dzień wcześniej test oficjalny w aptece, taki z pieczątką. Robimy raz na ruski rok, jak koniecznie trzeba, a nigdy z ciekawości. Ja w pracy robię sobie sama co drugi dzień ( jak pracuję), odgórnie jest dwa razy w tygodniu, a kto chce i miał kontakt z koronnymi pacjentami, może też sobie dać zrobić PCR. Ja tylko raz robilam, w lutym zeszłego roku.

Poza tym, wszyscy zaszczepienim do imentu, powtarzająco i odświeżająco. No ale bezzębny minister od zdrowia nikomu nie dowierza i mówi, że wszyscy umrzemy. Zawsze i od dziecka to wiedziałam.

W kazdym razie, pomimo nieznajomości tylko arabskiego...

... czy innej egzotycznej mowy, kwalifikującej do posiadania osoby towarzyszącej, i pomijając inne pozwolenia, jak fakt bycia dzieckiem czy osobą niezaradna, niedołężną, czy po wyniki cystopatogiczne, na furtce naklamalismy, że moje towarzystwo jest oficjalnie pozwolone, a w ambulatorium już wyszli z założenia, że skoro furtka przepuściła, to znaczy wszystko ok. I sobie byłam w poczekalni.

Trochę to trwało, Tobi wchodził i wychodził na zawołania, a ja nadgonilam kawał książki o księdzu i Watykanie, która dostałam od sąsiadki.

Około południa byliśmy już w drodze powrotnej, z krótkim postojem u Greka w Moringen, u którego smakuje, a porcję ogromne, i nie daliśmy im rady- resztę do domu wzięliśmy.

Mirka w tym czasie bawiła się z dwoma psami już u Marity, bo ją zabrała z domu przed południem, oczywiście rano między piąta i szóstą byłam z nią na ranym spacerku, po czym poszła dalej leżeć i czekać na jej ulubioną sąsiadkę.