Dni lecą jak szalone,

jutro stuknie mi tutaj 2 tygodnie pobytu, i  będzie dokładnie 3 tygodnie po operacji. Niewiarygodne, ile już potrafię tym kolanem. Jutro oficjalnie idę na pierwszą gimnastykę w wodzie, ale odkąd kolano kompletnie mi się zagoiło, także w sensie odpadnięcia wszystkich strupków, bo jakby nie było, 68 dziurek po obu stronach i wzdłuż blizny, bylam już w wodzie dwa razy, pobiegać sobie, popodskakiwac, pojeździć na wyimaginowanym rowerze w tym basenie. 

Dzisiaj tydzien, jak mi usunięto te 34 klamerki, i lekarz pozwolił mi do wody, jak na kolanie nic nie będzie. Orzekłam ten stan we wtorek  i poszłam na basen. 

Dopóki tu jestem i mam ful wypas, głupotą  byłoby nie korzystać ze wszystkiego, z czego korzystać mogę i powinnam. Jutro rano mam oficjalną gimnastykę w wodzie,  przedtem drenaż limfatyczny. Po nim rozmowę z psycholożką, bo i ten aspekt jest tu brany na serio. I oczywiście nie zabraknie jutro ćwiczeń w grupie. 

Bylam tez w szkole chodzenia, a wczoraj na niesłychanie ciekawym wykładzie o różnych środkach pomocniczych i jak co i się zorganizować, jak się nie może tak jak się chce, bo ma się właśnie nowe kolano czy biodro. 

Kropla wermutu też jest, od wtorku mam zredukowane "na próbę " środki przeciwbólowe,  o dokładnie połowę.  Jest tak, że idzie wytrzymac, jednakże ból jakiś tam stale jest. Biję się z myślami, czy wytrzynac, bo wytrzymać idzie, z nadzieją, że w końcu to sue odmieni, czy jednak brac tych analgetyków więcej?

Trochę migawek stąd. 

Notatki na temat. 

Łóżko mi przebrano. 

Anka do samodzielnego ćwiczenia. W siłowni na dużym ekranie, poza tym w telefonie. 

Siłownia i butterfly, na którym ja i Erna ćwiczymy naszego dwrotnego bicepsa 🤣

W drodze do klasztoru Brunshausen.  Kto wie, jak te kwiatuszki się nazywają? 

Brunshausen, przykościelny cmentarz i tablica pamiątkowa poległych na wojnie żołnierzy. 

Zegar słoneczny między oknami. 

Xarelto zamiast zastrzyków, I moja ulubiona maść na kolano, chociaż mój oliwkowy krem do twarzy firmy Ziaja też jest bardzo dobry. 

Na trzecim piętrze mieszkam, pierwszy balkon od lewej strony. No i te schody przeciwpożarowe ważne. 

Na tę kapliczkę w parku spoglądam, ale dojścia nie mam, park bowiem zamknięty z powodu przebudowy i planowanego od kwietnia pokazu ogrodów. 

Widok na pustostany, dawny dom kultury, I dwie ogromne kliniki. 

W tych namiotach chyba będą rośliny na ten pokaż ogrodowy hodować. 

Widok na stary wiadukt kolejowy. 

Moje zwykłe sniadanie. 

W lesie wczoraj wieczorkiem. 

Pomost dla pieszych i widok z niego na wiadukt, teraz ścieżka rekreacyjna. 

Szkoła podstawowa w Bad Gandersheim.  

Taki sobie domek z zegarem w szczycie. 

Tobi w domu sortuje skarpetki. Które czyje. Dobrze, że są takie telefony 😅

Żegnam do po weekendzie, a tegoż miłego i być może, także już lekko wiosennego wam życzę!