Trochę wiecej na temat

Godzina wpół do dwunastej w nocy, mam znowu 3 dyżury nocne,  wygrałam je wczoraj, bo młoda koleżanka wczoraj zachorowała, i szef mnie zapytał,  czy nie mogłabym od dzisiaj je wziąć,  a na wczoraj spatrzyli Felixa z firmy leasingowej. 

W nocy lubię i umiem sama pracować, do tego dochodzi bowiem wolne po, ale lubię też pracować w dzień. Ze tak to określę, odkąd robię dyżury dzienne, poznałam wiele osób, o których w nocy tylko słyszałam, że są. 

Od piątku 1 grudnia pracuję sama, i piątek to była trochę jazda beż trzymanki, bo zachorował jeden z pacjentów urologicznie, różne- itis  w trzech miejscach, miał leżeć w łóżku, to pobieranie krwi, to zanieść te krew do laboratorium, to przetransportować go do ambulatorium urologicznego i z powrotem,  antybiotyk dożylny, kroplówki, jeden planowany do przyjęcia na oddział. Ale szło mi to wszystko bardzo zręcznie i do południa wszysyltko było gotowe, nawet urologiczny pacjent leżał już na stosownym oddziale. 

Tutejsi pacjenci są samodzielni, nie ma w sumie żadnych czynności pielęgnacyjnych, ot trochę pomiarów, przydzielanie leków przed posiłkami, posiłki reżyserują sami w sensie, że obsługują wagonik z tackami. Stwierdziłam, że jak dobrze jedzą, to są bardzo zadowoleni. Tak więc zamawiam im moc bułek na śniadanie i jajka gotowane, jajecznicę robią sobie sami. Na weekend, gdy nie ma ergoterapii i naszym/ moim zadaniem jest zająć ich czymkolwiek godzinę rano i godzinę po południu, to wypadło nam pieczenie pizzy w sobotę po południu, a w niedzielę rano, co będziemy robić, pytam. Bo po południu przyjdzie kolega na dyzur i zrobi wam wykład na temat skutki picia wódki. Takie jego hobby bowiem. Możemy w coś grać albo film obejrzeć. Padło na film, a więc jaki film? Po przejrzeniu oddziałowych kaset nic nam nie przypadło do gustu, więc mówię, przyniosę coś z domu, czy znacie Hachiko? Jedna znała, reszta słyszała, wszyscy zaciekawieni, I tak, będziemy oglądać Hachiko. Ale będziemy wszyscy płakać, ostrzegam. No i my płakali jak jeden mąż, ale zaraz był obiad i było ok. 

Pierników im też paczkę do salonu położyłam, I kalendarz adwentowy, codziennie ktoś inny drzwiczki otwiera. 

Cuda na kiju właściwie się nie dzieją,  każdy jest tu dobrowolnie i na trzeźwo podpisuje umowę, że poddaje się leczeniu w koncepcie kwalifikowanego odwyku, i podporządkowuje się regułom. Jednego zwolniono dyscyplinarnie, innego przy asyscie policji, poza tym mamy black list i pewni byli pacjenci nie mają szans na ponowne przyjęcie. Tego pilnuje Amal. 

Wczoraj pracowałam na rano z szefem. Notabene szef złożył wypowiedzenie, i od 21 grudnia nie mamy szefa. Ciekawe, jak to będzie. Grafik damy radę sami napisać, według mnie to najważniejsze, a reszta? Carsten był i będzie dziwolągiem z manią przesladowczą, tak się zastanawiałam, jak Corinna cały tydzień z nim wytrzymała, jak w lecie była tutaj nowa? Ja tam ugodowa jestem i niech sobie mówi, co ja już wiem, i też go trochę zajęłam pierdołami w sensie, wytłumacz mi ty jeszcze tę tablice czy wzory dokumentów. Żeby czas jakoś zleciał. Poza tym dał mi wolna rękę mówiąc, że mam robić wedle uznania i zawsze mogę go pytać o radę.  Mieliśmy tak pracować id poniedziałku do środy i odetchnęłam na wiadomość o chorobie Jasmin i ucieszyłam się z tych 3 dyżurów nocnych. 

Idę siedzieć i czytać książkę. Moi pacjenci wszyscy spokojnie śpią, ale pierwsi wstaną już o wpół do piątej.