Niedziela zaczęła sie miło

takim oto śniadaniem. Do tego audiobook z telefonu, "Ania z Zielonego Wzgórza" wpadła mi w oko, oczywiście znam, ale chętnie slucham. 

Po śniadaniu poszłam zobaczyć, co jeszcze ciekawego w suterynie kliniki się kryje, bo byłam tam tylko raz do tej pory, na indywidualnej terapii, i ledwo ten gabinet znalazłam. A więc jest tam jeszcze parę sprzętów do ćwiczeń, jak na przykład balansowanie w celu utrzymania równowagi, jak i poręcze i wagi, to jest do ćwiczeń, gdy nie można kompletnie nogi obciążać, a tylko częściowo, na przykład 20 kilogramów. Na tych wagach uczy się natężenia tego obciążenia. 

Zaczął prószyć snieg, ale suchy, więc nie było  rady, trzeba mi było skorzystać z takiej miłej zimy light. Poszlam w kierunku miasta, po drodze znaczy w windzie, tej koło mojego pokoju, odkryłam to wyjście piwniczne i dosyc płaskie, bo klinika leży na stoku i ostatnie kilkadziesiąt metrów jest taka całkiem sobie niezła górka. A o tym wyjściu i wejsciu dowiedziałam się przypadkiem w tejże właśnie windzie, jak jedna starsza pani nacisnęła guzik U2, czyli piwnica pod suteryną, I spytałam jej się, dokąd to, bo guzik nieopisany?

To wyjście jest bardzo praktyczne, i dzisiaj już z niego skorzystałam. Zagadywanie i rozmowa z innymi pacjentami dlatego nieoceniona. Trzeba i już. 

(W suterynie jest ten pokój kreatywny, gdzie się zapisałam na jutrzejszy wieczór, poza tym porady socjalne, psycholog czy psychoterapeuta, u którego mam grupowe terminy odprężenia,  I właśnie ten fizjoterapeuta, u którego mialam w piątek masaż nogi. )

2 godziny w mieście były świetne, już samo to świeże powietrze, chodzić i stać umiem lepiej niz leżeć i siedzieć.  Obejrzałam małe centrum, w sensie gdzie co jest, w sensie zapotrzebowania czy zwiedzania. 

Bylam w muzeum, bo dzisiaj otwarte. Sporo schodów,  ale dalam radę,  jedynie kamerlik nocnego stróża obejrzę sobie kiedys później, bo tylko schody i do tego strome do tej wieżyczki. 

A Mirka w domu tak:

Akurat jest z Tobim na spacerze, wczoraj zabrał ją ze sobą do mnie, tak więc w Bad Gandersheim też trochę sobie pieska pobiegała.  Łapka prawie zagojona, ale nie lubi, jak się ją ogląda. 

Tobi pokazał mi wczoraj parę bocznych ścieżek i Bad Gandersheim a tergo. Pogoda była wyśmienita i pięknie spędziliśmy popołudnie, zakończone kolacją u Włocha.